alam mo ba ang feeling ng rejected

alam mo ba yung feeling ng rejected?
na kahit anong gawin mo eh balewala sa taong pinapahalagahan mo.
na kulang na lang eh maglumuhod ka sa harapan nya para lang maipakita sa kanya na nag e exist ka pala.

yan, ganyang ganyan ang pakiramdam ko ngayon.

sa araw-araw na lang na gumigising ako, pagmulat pa lang ng mga mata ikaw na agad ang hanap ko, at gaya ng dati, nakaharap ka na naman sa computer mo.

minsan naiisip ko tuloy, buti pa ang laptop, nakakandong mo. samanatalang ako, palagi na lang sermon at angil ang natitikman ko sa 'yo.

mas madalas mo pang nakukumusta ang mga tao sa friendslist mo kesa tanungin man lang kung humihinga pa ba ako.

rejected, ayan ang pakiramdam ko. na kahit anung gawin ko hindi mo mapapansin.

sino nga ba naman ako para mag demand sa 'yo, eh wala namang TAYO.
sabi mo nga wala tayong commitment, wala tayong pakealamanan, kase nga wala naman tayong relasyon. ako lang naman kase ang feelinggera na umaasang meron tayong something, na ang katotohanan naman ay we have nothing.

sabi nga sa pelikula, napupuno rin ang salop.

at masasabi kong sa oras na ito ay yan ang nararamdaman ko, punong puno na ako sa 'yo, hindi ko na kakayanin pa na makisama sa isang manhid na gaya mo. hindi ko na hahayaan pang ibaba ng husto ang sarili ko sa isang tao na hindi ako nakikita, na hindi nararamdaman ang aking presensya.

sawang sawa na akong magising sa inis tuwing nakikita ko na balewala sa 'yo lahat ng ginagawa ko. ayoko ng matulog na may galit sa 'yo.

ayoko na talaga.

****
at muli

isang panibagong araw na naman ang dumaan, pag mulat ng mga mata ko, gaya ng dati, hayan at nakaharap ka na naman sa laptop mo.
at gaya ng araw-araw na nangyayari, uulit-ulitin ko na naman ang litanya ko...

alam mo ba ang feeling ng rejected?



***

sana ma realize mo isang araw ang existence ko,
baka kung kelan wala na ako, saka mo lang mapansin na may halaga pala ang isang AKO.
_________________